เมื่อมีอำนาจก็ลุ่มหลงระเริง ยิ่งผยองในอำนาจจากหัวโขนที่สวมใส่อยู่ โดยหาได้เฉลียวใจไม่ว่า แท้จริงแล้วตนเองนั้นหาได้มีอำนาจไม่ หากแต่หัวโขนที่สวมใส่นั้นต่างหากที่มีอำนาจ หากมัวแต่ผยองในการใช้อำนาจอย่างลืมตัว ลืมโลกแห่งความเป็นจริง
วันใดที่หัวโขนที่ตนสวมใส่ต้องหลุดจากหัวหรือต้องถอดออกตามวาระ วันนั้นก็คงไม่เหลืออำนาจ ไม่ต่างอะไรจากน้องตูบแก่ๆตัวหนึ่งที่ให้คุณให้โทษกับใครหาได้ไม่...
เมื่อยังมี อำนาจ ไม่ขาดมิตร
คนใกล้ชิด สอพลอ พนอหวาน
เมื่ออำนาจ ดับดิ้น ลงดินดาน
มีแต่หมา เฝ้าบ้าน อยู่ทานทน
มีอำนาจ อย่ามีไว้ ใช้อำนาจ
มีเชิงฉลาด อย่ามีไว้ ใช้ฉ้อฉล
มีทรัพย์สิน อย่ามีไว้ ใช้เปรอปรน
มีตัวตน อย่ามีไว้ ใช้อัตตา
มีอำนาจ ไม่อิ่มหนำ ในอำนาจ
จะพาพลาด ผิดพลั้ง ระวังหนา
ขึ้นหลังเสือ เพลินเพลิน เกินเวลา
ไม่นานช้า ก็เป็นเหยื่อ ให้เสือกิน...
"The bravest is tenderest.
The noblest is humblest"
"คนที่กล้าหาญที่สุดย่อมอ่อนหวานที่สุด
คนที่เป็นผู้ดีที่สุดย่อมอ่อนโยนที่สุด"
|