 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
สถิติผู้เข้าชม
|
 ขณะนี้มีผู้เข้าใช้
|
5
|
 ผู้เข้าชมในวันนี้
|
833
|
|
ผู้เข้าชมทั้งหมด
|
5,470,109
|
|
|
|
|
|
|
21 ธันวาคม 2567
|
|
อา |
จ. |
อ. |
พ. |
พฤ |
ศ. |
ส. |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 | |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 | |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 | |
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
28 | |
29 |
30 |
31 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ...ข้อคิดดีๆจากน้าเน็ก เกตุเสพย์สวัสด์
[29 กรกฎาคม 2553 18:52 น.]จำนวนผู้เข้าชม 5537 คน |
|
|
อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ...ข้อคิดดีๆจากน้าเน็ก เกตุเสพสวัสดิ์
คนเราอายุเฉลี่ย 60 ปี 1 ปีเท่ากับ 365 วันแสดงว่าแต่ละคนมีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วัน คิดปลีกย่อยไปกว่านั้นก็ 525,600 นาที ลองนับเป็นสัปดาห์ อืมมม...ไม่เลว 3,120 สัปดาห์ อุแม่เจ้า...แสดงว่า
เรามีโอกาสเที่ยวในคืนวันเสาร์สามพันกว่าคืนเท่านั้นเอง...คิดแบบนี้แล้วไม่กล้าดูนาฬิกา แทบเบือนหน้าหนีจากปฏิทิน เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการนับถอยหลัง...เพื่อรอวันลาโลก...
เปล่าเลย...ผมไม่ได้กลัวตาย และขอโทษที่หากเรื่องอาจไม่ค่อยขำ แต่ตลอดเวลาที่ใช้เวลาอยู่บนโลกนี้มันน้อยมากหากคำนวนในเชิงตัวเลข
ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่ยังไม่ได้อ่าน...เพลงอีกหลายเพลงยังไม่ได้ฟัง...หนังอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้ดู...ความรู้สึกในใจอีกมากมายที่ยังไม่เคยบอก...พื้นที่อีกหลายล้านตารางกิโลเมตรที่ยังไม่เคยไป โอ้ยยย...กลุ้มๆๆ
...สองหมื่นกว่าวันที่เราได้รับมามันน้อยเกินไปจริงๆ...และที่น่ากลุ้มไปกว่านั้นก็คือ...ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ถึง 60 ปี...
...แน่นอน...1 ปี ยังเท่ากับ 365 วัน นั่นแสดงว่าบางคนไม่ได้มีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วันหรอกนะ...อาจไม่ถึง 3,120 สัปดาห์ซะด้วยซ้ำ!
...อุแม่เจ้าเทค 2
คืนวันเสาร์ที่จะได้ไปเที่ยวเหลือไม่ถึง 3 พันวันแล้วเหรอเนี่ย!!! ...คิดแบบนี้ต้องรีบยกนาฬิกาขึ้นมาดู กางปฏิทินออกกว้างๆ เพราะมันคือเวลาที่เราเหลือ...บนโลกนี้
...นี่ชั้นกำลังทำบ้าบออะไรอยู่...ไม่เลยน้องสาว นี่ไม่ใช่ปรัชญางี่เง่าอะไรทั้งสิ้น หากเป็นความจริงที่เราไม่ค่อยได้มองมัน
เอาหล่ะ งั้นสมมุติว่าทุกคนอายุ 17 ปี แปลว่าใช้ชีวิตมาแล้ว 6,205 วัน และผ่านคืนวันเสาร์มาร้อยกว่าครั้ง ส่วนหน่วยนาทีนั้น...คำนวนเองบ้างสิว้อยยย...
เอาเวลาที่ใช้ไปนั้น หักลบกับเวลา(ที่คาดว่าจะ)เหลืออยู่
...ผลลัพธ์ที่ได้...เราจะทำอย่างไรกับมันดี...
แต่น่าแปลก...หลายคนยังยอมทำงานน่าเบื่อ นั่งเอาหัวตากแอร์ไปวันๆ ยอมให้คนที่ไม่ใช่พ่อใช่แม่จิกหัวใช้ เพื่ออะไรบางอย่างที่เราเรียกว่า...เงินเดือน
บางคนทนเรียนอะไรก็ไม่รู้อยู่ 4 ปี ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า รู้แต่ว่าแม่ชอบ ไม่ก็เห็นแค่ว่าเพื่อนเรียน...เพียงแค่ตอบตัวเองไม่ได้ว่า "กูจะเป็นอะไรดี"
"บางคนแอบรักเขา ซุ่มเลิฟอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้ความรู้สึกที่ดีลอยไปหาคนอื่น
แต่กลับปล่อยให้ใจตัวเองเหลืออยู่แต่ความรู้สึกต่ำต้อยได้ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน
บางคนกินทิฐิเป็นอาหาร เก๊กใส่กันไปวันๆ ต่างฝ่ายต่างรอให้อีกฝ่ายง้อ
มึงแน่ กูแน่ งอนการกุศล ประชดทำลายสถิติ เชิดหยิ่งชิงชนะเลิศ...ไอ้บ้า!"
และอีกหลายคนนิยมกิจกรรม "ฆ่าเวลา" ชีวิตมันว่างจัดขนาดต้องฆ่าเวลากันเลย บอกตรงๆ...เห็นแล้วอยากตบกบาล เอ็งกำลังทำลายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดที่มนุษย์ทุกคนพึงจะมี
...อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ
ลองคิดแบบนี้กันบ้าง
ใช่แล้ว...เราจะเกิดความเสียดาย...
เพราะเหลืออีกหมื่นแสนล้านที่เรายังไม่ได้ทำ ตายได้ไง หากฝันไม่สำเร็จ ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ยอมตาย
...แต่ให้รีบทำทุกอย่าง ก่อนที่จะตาย...ซึ่งจะเป็นวันไหนก็ไม่รู้ และในเมื่อเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...มาเตรียมการรอรับวาระสุดท้ายของเราดีกว่า เอาแบบตายวันตายพรุ่งก็จะได้นอนตายตาหลับ ใช้ชีวิตโดยคิดซะว่า...พรุ่งนี้ฉันจะตายแล้ว...
ทำงานในสิ่งที่เรารัก เสมือนว่าเราจะไม่ได้ทำมันอีก...ตามความฝันของเราไปสุดโต่ง...ต้องรีบแล้ว เดี๋ยวตายนะ...เตือนแล้วไง รักให้หมดใจ
...บอกเขาไปทั้งหมดที่ความรู้สึกมี ส่วนจะรักหรือไม่รักกู ไม่สนว้อยย...เพราะพรุ่งนี้ชั้น(อาจจะ)ตาย แล้วใช้เวลา(ที่อาจจะ)สุดท้ายที่มีต่อกันไว้ กอดกันเหมือนว่านี่เป็นกอดครั้งสุดท้ายของเรา นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะอย่างน้อยๆ เราจะได้มีสีหน้าที่ยิ้มแย้มตอนให้สัมภาษณ์ยมบาล...
...คนข้างบ้านเดินแป้นแล้นมาบอกข่าวดี ลูกสาววัย 23 กำลังจะแต่งงาน ในมือมีซองสีชมพูพร้อมการ์ด ลูกสาวอยู่ต่างจังหวัดกับคู่หมั้น แม่เลยต้องมาแจกการ์ดเอง
เมื่อกี๊ว่าที่เจ้าสาวเพิ่งโทรมาปรึกษาแม่เรื่องชุดแต่งงาน...หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง...เธอตาย
...แต่กว่าคนเป็นแม่จะรู้ข่าวร้าย ก็ปาไป 5 วัน ซองในมือผม กลายเป็นเงินช่วยงานศพ ช่อดอกไม้ กลายเป็นพวงหรีด และทั้งหมดกลายเป็นแรงบันดาลใจที่อยากจะบอก...ว่าอีกหน่อยเราก็ตายจากกัน...แล้วนะ
...อ้าว...รู้งี้ยังจะมาอ้อยสร้อยอะไรกันอีก รีบแยกย้ายไปใช้เวลาที่เราเหลืออยู่ไปทำทุกอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ...เดี๋ยวตายซะก่อน...เสียดายแย่...
โดย:น้าเน็ก...เกตุเสพย์สวัสดิ์ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา
"...ก่อนที่จะเอาชนะคนอื่น...จักต้องเอาชนะตัวเองให้ได้เสียก่อน
...ก่อนที่จะว่าคนอื่น...ควรพิจารณาดูตัวเองเสียก่อน
...ก่อนหน้าที่จะรู้จักคนอื่น...ควรจะรู้จักตัวเองเสียก่อน..."
"หลี่ปุ๊เหว่ย"
|
|
|
|
|
