ผมได้นำเรื่องของไอ้คุณเห็นกับไอ้คุณหมัดมาเล่าให้ฟังแล้ว  ดังนั้น  เพื่อให้เป็นชุดแบบยาตำราหลวงหรือแบบหนังซีรีส์  คือผมจะนำเรื่องของ  "ไอ้คุณพยาธิ"  มาเล่าต่อจากเรื่องไอ้คุณเห็บ  ไอ้คุณหมัด  ด้วยเหตุที่ว่ามันทั้ง 3 ล้วนจัดอยู่ในวายร้ายที่บ่อนทำลายความมั่นคงของน้องตูบสุดที่รักของเราด้วยกันทั้งนั้น

  วายร้ายทั้ง 3 และที่ผมกำลังจะกระชากหน้ากากไอ้วายร้ายชนิดอื่นๆออกมาให้สาธารณชนได้ทราบตามลำดับนั้น  เราพยายามปราบมันมานานแสนนานแล้ว  แต่ไม่สำเร็จสักที

  ก่อนจะเข้าเรื่องไอ้คุณพยาธิ  ผมมีข้อสังเกตบางประการที่อยากจะเล่าให้ฟังเป็นลำดับแรก...

  ก็คล้ายๆกับเรื่องเหาของเด็กนักเรียนหญิงสมัยก่อนนั่นแหล่ะครับ  ที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้พบเห็นกันแล้ว  โดยเฉพาะเด็กในเมือง  ผมว่าไม่รู้จักกันแล้วว่าเหาหน้าตาเป็นอย่างไร  ซึ่งก็นับว่ามีทั้งด้านดีและด้านร้าย  ด้านดีไม่ต้องพูดถึง  แต่ด้านร้ายก็มีอยู่เหมือนกัน

  สมัยผมเด็กๆ  ผมได้เห็นว่าเหามีส่วนดีคือ  เป็นสื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างเพื่อนเด็กนักเรียนหญิงด้วยกัน  คือ  คุณเธอจะผลัดกันหาเหาให้กันและกัน  ซึ่งแน่นอนหล่ะ  ย่อมนำมาซึ่งความสนิทสนมซึ่งกันและกัน  หลายคนคบหากันยืนยาวจนแก่เฒ่า  ถามไปถามมาก็ตอบตรงกันว่า  เพราะตอนเด็กๆผลัดกันหาเหาให้กันนั่นเอง

  นอกจากนั้น  ไข่เหายังจัดเป็นการละเล่นพื้นเมืองประเภทหนึ่งอีกด้วย  เพราะผมเห็นเพื่อนเด็กนักเรียนหญิงเขาแข่งขันกันบีบไข่เหาบนหัวเพื่อน  ดังเป๊าะแป๊ะๆ  น่าสนุกดีพอๆกับการละเล่นอื่นๆ  เช่น  หมากเก็บ  อีตัก  ฯลฯ

  น่าเสียดายนะครับ...

  อีกเรื่องหนึ่งสำหรับเด็ก  โดยเฉพาะเด็กต่างจังหวัดอย่างผมในยุคนั้น  คือพ่อแม่ต้องจับถ่ายพยาธิอยู่บ่อยๆ  ทั้งไส้เดือน  ตัวตืด  ตัวกลม  และตัวแบน  ฯลฯ  แต่มายุคนี้สมัยนี้ผมไม่ค่อยได้ยินเรื่องการถ่ายพยาธิให้กับเด็ก  สิ่งบอกเหตุที่สังเกตได้ง่ายๆก็คือ  เดี๋ยวนี้ไม่มีหนังโฆษณายาถ่ายพยาธิให้เห็นเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว...

  แต่สำหรับน้องตูบสุดที่รักสุดหัวใจของคนรักน้องตูบ  เรื่องของไอ้คุณพยาธิยังมีความสำคัญที่คุณจะต้องให้ความสนใจอยู่

  พยาธิอยู่ในตัวน้องตูบซึ่งมีถิ่นพำนักส่วนใหญ่  ณ ลำไส้ของน้องตูบนั้นมีชื่อเรียกรวมๆว่า  "พยาธิลำไส้"  เหตุผลที่ต้องระบุนามสกุลให้ชัดเจน  เพราะสำหรับน้องตูบนั้นยังมีไอ้วายร้ายพยาธิอีกชนิดหนึ่งคือ  "พยาธิหนอนหัวใจ"  ซึ่งไอ้ตัวนี้ก็จัดเป็นตัววายร้ายที่ไว้ใจไม่ได้เช่นกัน

  พยาธิลำไส้ของน้องตูบก็คล้ายๆของคน  คือ  มีทั้งพยาธิตัวกลม  ได้แก่  พยาธิไส้เดือน  พยาธิแส้ม้า  พยาธิปากขอ  และพยาธิตัวแบน  คือ  พยาธิเม็ดแตงกวา

  ตานี้เรามาดูว่าไอ้คุณพยาธิจะเข้ามาทำตัวเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญในตัวน้องตูบอย่างไร  โดยทั่วไปก็มีอยู่ 4 วิธีด้วยกันคือ

  1.วิธีแรกนี้ถือว่าเป็นความผิดของน้องตูบเอง  ดังนั้น  หากไปฟ้องไอ้คุณพยาธิต่อศาลรับรองได้เลยว่ายกฟ้องแน่นอน  เพราะน้องตูบของคุณทะลึ่งกินไข่หรือปล้องแก่ที่มีไข่ของพยาธิเข้าไปเอง  ซึ่งอาจเกิดจากการกินไม่เลือก  เห็นอาหารตกอยู่บนพื้นก็กินเรื่อยเปื่อยไป  หรือซุ่มซ่ามเหยียบไปบนขี้น้องตูบตัวอื่นที่มีไข่พยาธิปนอยู่  หรือแม้แต่เที่ยวจับสัตว์กินเองอย่างเช่น  หนู  หรือแมลงสาบ  แจ็กพอตเจอไอ้ตัวที่มีพยาธิอยู่ก็ซวยไป

  2.ติดมาจากแม่  เพราะขณะที่เป็นตูบน้อยอยู่ในมดลูกของแม่ตูบอยู่นั้น  พยาธิไส้เดือนสามารถแทรกซึมชอนไชเข้ากระแสโลหิตผ่านทางรกที่ไปเลี้ยงตูบน้อยได้

  3.ผ่านทางน้ำนมที่ดูดกินจากแม่ตูบที่มีพยาธิ  ตูบน้อยที่ดวงกุดแต่เล็กแต่น้อยเหล่านี้จะมีลักษณะเหมือนเด็กที่เป็นพยาธิสมัยก่อน  คือ  พุงโร  ก้นปอด  เพราะในพุงมีแต่พยาธิ...

  4.เนื่องจากน้องตูบทั่วไปไม่นิยมสวมใส่รองเท้า  ชอบเดินตีนเปล่าเป็นชีวิตจิตใจ  ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร...

  ดังนั้น  โอกาสที่พยาธิซึ่งอยู่ตามพื้นจะชอนไชผ่านฝ่าเท้าเข้าไปจึงเป็นไปโดยง่าย...


เนื้อหาบทความมาจากหนังสือ  คนรักหมา ของ เนชั่นบุ๊ค(Nation Books) แต่งโดย อ.บัญชร  ชวาลศิลป์
(เนื้อหามีการดัดแปลงคำและประโยค)




   

 


"อย่าทำความชั่ว  เพราะคิดว่าผิดนิดเดียว...
อย่าละเว้นการทำความดี...
เพราะคิดว่าได้บุญกุศลแค่นิดเดียว..."

"เผยสงจือ"